Arme Vino
 
Arme Vino. Hij had het nog wel zo goed voor elkaar allemaal, en nu dit. De krijger  is geveld.
Een jaar geleden kwam Alexandre Vinokourov zomaar ineens op straat te staan. Zijn ploegleider Manolo Saiz, van Liberty Seguros, bleek betrokken bij een Spaanse dopingaffaire die nog steeds niet is afgerond, de affaire Puerto. Een Madrileense arts diende sportmensen vers bloed toe, waardoor ze beter presteren. Zwaar verboden, dat wel. Saiz werd geschorst, zijn ploeg opgeheven, alle renners zaten plots zonder baan. Vino ook.
Wat een kracht moet het Alexandre Vinokourov gekost hebben, op eigen houtje een nieuwe ploeg opzetten. Met niet meer dan een plan vloog hij naar zijn eigen Kazachstan om daar steun te vragen. Toen de president van het land zelf, dictator Noersoeltan Azarbajev, het idee omarmde, kwam het nog goed ook. In een paar maanden tijd werd de ploeg Astana in het leven geroepen. Astana is de nieuwe hoofdstad van de Kazakken. Dat betekent het ook, ‘Astana’, ‘hoofdstad’. Goeie naam.
Die goeie naam is nu wel weg. Bloeddoping, Vino wist uit zijn Liberty Seguros-tijd nog het moest en paste zijn kennis toe. Ter meerdere eer en glorie van het vaderland wilde hij wedstrijden winnen. Gisteren zei hij in de Franse sportkrant L’Équipe: ,,Als de president en de premier van je land vijfduizend kilometer verderop meekijken naar je verrichtingen in de Tour, is het niet moeilijk om gemotiveerd te blijven.’’
Arme Vino. De tijden die hij meemaakte waren al zo zwaar. Vlak voor de Tour vloog hij naar Kazachstan om daar onthaald te worden als volksheld en mee te doen aan het nationaal kampioenschap. Hij won niet, ploegmaat Maxim Iglinskyi wel. Ook goed. Meteen na de koers vloog Vino naar vrouw en kinderen, voor anderhalve dag, om daarna te beginnen aan de Tour. Hij zou hem gaan winnen, daar waren veel mensen het over eens.
Arme Vino. De president kijkt mee. Het is te hopen dat de president niet kwaad wordt over de laatste nieuwe dopingzaak, want de president schijnt niet per se een gemakkelijk mens te zijn. Hoe moet Vino het straks in zijn eigen land allemaal uitleggen? Het bedrijfsleven van Kazachstan sponsort de ploeg, Vino is thuis een grote held, en nu dit.
In de Tour zat het hem niet mee. Een zware val, doorgaan, huilend over de streep, grote druk, veel pijn. Maar toch een tijdrit winnen en twee dagen daarna weer aanvallen. Gedopeerd, enfin.Zo zijn er wel meer. Zonder strijdershart en ijzeren wil, had Vino zijn verhaal niet kunnen schrijven. Met wel.

Reacties: info@elshout.nu