9. Harten

Van alles heeft hij al gewonnen, Lance Armstrong , maar nu wil hij ook de harten van de Fransen winnen. Hij zei dat aan het begin van deze Tour, en doet af en toe goed zijn best. Voor bekende journalisten is hij zeer benaderbaar en voor de camera in een rustige fase van de koers heeft hij altijd wel een vriendelijk woordje over. ‘Bonjour France ', zei de grote man zaterdag, lachend onderweg.

Toch zal het niet meevallen, de harten winnen. Armstrong is geen man om direct van te houden, voor zover we hem kennen via de media. Bewondering, dat wel. Doe het maar, hou het maar vol, elke dag honderd procent van jezelf geven, en soms nog een beetje meer, op vele fronten. Knap. Bijna bovenmenselijk, soms.

Daar zit hem de kneep, in dat bovenmenselijke. Dat spreekt niet zo aan. Mensen zoeken helden met wie ze zich kunnen vereenzelvigen. Zo heb ik altijd veel op gehad met Hennie Kuiper, die door keihard werken de mooiste wedstrijden kon winnen. Maar Kuiper kon tegelijkertijd ook wel eens ergens de mist in gaan. Dat maakte hem pas een echte held, een echt mens.

Lance Armstrong gaat sowieso de geschiedenis in als de man die het onbestaanbare heeft gepresteerd; zes keer de Tour winnen. Kanker de baas geworden. Wereldwijd op allerlei manieren de aandacht gevestigd op die ziekte en de bestrijding ervan. Inspirator van veel mensen die het ook hebben, kanker. En toch.

Het feilbare, dat zit er bij Lance niet zo in. Het zou hem zoveel sympathieker, menselijker maken, als er ook eens iets mislukte. In het Algemeen Dagblad staat dezer dagen een mooie serie over de jeugd van het rotjong Armstrong . We kunnen er uit opmaken dat de jonge Lance tamelijk zelfbewust was. ‘'Over tien jaar ben ik de beste'', zei hij op zijn vijftiende tegen een journalist nadat hij goed had gepresteerd in een triatlon. En zo ging dat jarenlang door.

Misschien moet Lance een voorbeeld nemen aan Hennie Kuiper. Ze kennen elkaar goed. Lance heeft veel waardering voor Kuiper, dat blijkt uit het feit dat hij Kuiper noemt in zijn boeken en uit de manier waarop hij over hem spreekt. Kuiper was ploegleider van Lance in diens Motorola-jaren , nog voor zijn ziekte, en wist de Amerikaan met zijn enthousiasme voor zich te winnen. Misschien moet Lance , als hij harten wil veroveren, ook eens een keer iets verliezen, net als zijn inspirator van destijds. Hij kan daar vandaag al mee beginnen. Aankomst bergop, op Courchevel .