Verdoeme
 
,,Ik weet niet of ik het moet zeggen op camera, maar ik ga het toch doen. Verdoeme!’’ De Belg Staf Scheirlinckx was ontgoocheld, gisteren na de rit naar Marseille. Een mens zou van minder. Zit je de hele bloedhete dag in een kopgroep van elf, neem je net even in een halve seconde de verkeerde beslissing, en weg is je kans op eeuwige roem en een beter contract. Scheirlinckx besloot in de finale niet te reageren op een uitval van Jens Voigt en gaf daar meteen na de streep uitleg bij.
,,Ik hoopte dat Burghardt het gat naar Voigt zou dichtrijden want hij was de beste, maar ik had het zelf moeten doen. Oh jongens, ik heb een cruciale fout gemaakt. Wanneer gaat het mij een keer lukken? Het is zo’n groot verschil, hier winnen of zesde worden. En ik had echt goede benen. Nick Nuyens wint 250 kilo boter, maar ik trapte vandaag in de boter.’’
Sterke tekst van Staf, waarbij de passage over de boter misschien nog wat toelichting behoeft. In de boter trappen is net zoiets als de pedalen niet voelen of rijden zonder ketting. En Nick Nuyens, een ploeggenoot van Scheirlinckx, kreeg in de tweede rit van deze Tour écht 250 kilo boter, omdat hij als laatste Belg door Diksmuide reed, boterstad bij uitstek, zoals we nu allemaal weten.
Scheirlinckx liet na een werkdag van vijf uur en 21 minuten zijn emoties de vrije loop, net als Alexandre Vinokourov, dinsdag huilend om een verloren Tour. Gisteren was Vino opnieuw lijdend in beeld. Hij fietste en fietste en werd ondertussen geholpen door een rondearts aan zijn zwaar gehavende knieën. Etter en pus sijpelde door het verband dat vijftien hechtingen per knie bedekt. De arts deed nieuw gaas om de linkerknie. Het deed zeer tot in de huiskamer.
Buiten beeld lijden Stuart O’Grady, Michael Rogers en Patrick Sinkewitz aan de Tour 2007. Alle drie liggen ze in het ziekenhuis met zware verwondingen na hun valpartijen van zondag. Bij Sinkewitz kwam daar nog belastend nieuws bovenop; betrapt op te veel testosteron in het plasje. Maar zonder camera erbij bestaat hun pijn niet meer.
Dan bracht Staf het er nog niet zo slecht vanaf. Hij kan morgen verder, trapt de frustratie uit zijn lijf, leert leven met het feit dat hij geen winnaar is van nature en verdient voorlopig de kost zonder gebroken botten. Wel met hier een daar een snijwondje trouwens, overgehouden
aan een val in rit nummer vier, toen hij in een akker belandde vol scherpe stoppels van afgesneden graan. Er valt rond een Tour veel te vloeken, verdoeme.
 
Reacties: info@elshout.nu