7. Zwijgplicht

Tom Boonen keek héél vuil over zijn rechterschouder, gisteren, na het verliezen van weer een massaspurt. Zijn blik zocht Steven de Jongh. De Jongh reed de wereldkampioen een tikkeltje in de weg, toen die net naar voren wilde stormen. Ik ben benieuwd wanneer Boonen De Jongh gaat bekritiseren in zijn dagelijkse column in de Gazet van Antwerpen. Boonen neemt geen blad voor de mond in die stukjes.

Dat ze zoveel op zijn nek zitten omdat hij nog geen rit heeft gewonnen, daar ging deze week een keer. ,,Weet ge wat het is? Als ge in België iets té goed doet, dan kunnen ze dat blijkbaar niet verdragen. Kijk, ik ken een collega van mij die twee wedstrijden per jaar goed rijdt. En het is al drie jaar geleden dat die gast nog eens iets heeft gewonnen. Dat terwijl hij niet zo veel minder verdient dan ik. Is dat dan wel normaal? Ik dacht van niet.’’

Boonen doelt op Peter van Petegem, die zijn hele jaar mag afstemmen op de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Saillant detail: Van Petegem was of is nog steeds in onderhandeling met de ploeg van Boonen, omdat hij daar wil komen rijden. Niet al te fijnbesnaard, deze sneer van Boonen.

Gisteren schreef hij over het strafpuntensysteem dat in zijn ploeg geldt. Bij te veel minpunten wordt het renners verboden de lucratieve criteriums te rijden na de Tour. Boonen zelf heeft van ploegleider Wilfried Peeters minpunten gekregen voor het verliezen van massasprints. In Diksmuide en Peer zal Boonen straks niet starten, meldt hij. Al valt volgens de Vlaamse tv-commentator José de Cauwer nog te bezien of dat inderdaad klopt, gezien de contracten die al getekend zijn met de organisatie van die criteriums.

Oud-renner De Cauwer liet zich gisteren op tv ook van zijn openhartige kant horen. Hij vertelde over vroeger, toe hij met zijn vaste kompaan Hennie Kuiper, criteriums reed in Normandië en Bretagne. Voor die wedstrijden werd onderling afgesproken wie er zou winnen. ,,Kuiper was niet mondig genoeg om in die onderhandelingen de zege voor zich op te eisen.’’

In die dagen kwam er ook net een nieuwe Franse renner kijken, die zich van al die afspraken in criteriums niks aantrok en overal dwars doorheen fietste. Het ventje heette Bernard Hinault, en zou later nog bekend worden. De Cauwer moest namens de oude garde Hinault in de koers de regels bijbrengen, maar dat lukte niet. ,,Ik heb nog geen premiespurt van hem kunnen winnen, niks. En Hinault de hekken in rijden lukte ook niet.’’

En dan hoor je wel eens dat in het wielrennen een zwijgplicht geldt.