Wat lief, wielrennen

Wat goed van Jean-Marie Leblanc dat hij Cedric Vasseur, Danilo di Luca en David Millar op het laatste moment heeft uitgesloten van Tourdeelname. Zo beschermt hij zijn Ronde, Jean-Marie, als een goede vader die de familie-eer in het oog houdt. Even een paar renners uitsluiten voor het oog van het kerkvolk, en de Tour kan fris weer verder.

David Millar, de Schot, bekende vorige week dat hij in het verleden epo heeft gebruikt. Epo, dat is doping, dat is verboden. Zondaars mogen even niet meer meedoen, tot ze schuld bekennen. Daarna worden ze weer in genade aangenomen. Millar heeft dat goed begrepen. Begin dit jaar schold hij zijn vroegere ploeggenoot Philippe Gaumont nog uit voor idioot, omdat Gaumont hem van dopinggebruik betichtte, maar het toontje dat Millar nu razendsnel aanslaat op zijn website is heel wat deemoediger. ‘Ik heb mijn fans en het Britse team bedrogen, het spijt me zeer, ik zal het nooit meer doen, ik trek me terug uit de Olympische ploeg.’ Volgend jaar is Millar er dus gewoon weer bij. Zo vergevingsgezind is het wielrennen wel.

Di Luca heeft het minder goed begrepen. Het was sowieso al niet slim van hem om aan de start te willen verschijnen, want in juni was hij nog betrokken bij een dopingschandaal in Italië. Ook Eddy Mazzoleni, Alessandro Spezialetti, Fabio Sacchi, en Mario Scirea werden daarin genoemd. Zij zijn allemaal thuis gebleven. Di Luca niet. Hij eist nu zelfs een schadevergoeding van Leblanc omdat hij niet mee mag doen. Domme jongen. Gaat een beetje tegen de gevestigde orde lopen schoppen. Lukt nooit. Buigen of stil blijven is beter. Met stilte kan iedereen tenminste verder. Of met nieuwe uitslagen. Dat doet Di Luca dan weer wel goed. Gisteren won hij in Italië de Trofeo Mateotti.

Tegen Pavel Padrnos, Andrea Peron en Stefano Zanini lopen nog juridische procedures als uitloper van een justitie-inval tijdens de Giro d´ Italia van 2001, maar niemand praat daar over. Ze rijden gewoon mee, deze Ronde. Ssssst, 2001 is alweer lang geleden. Mensen verdienen weer een kans, dat is van alle tijden.

Bernard Thévenet, won de Tour van 1977 op corticoïden. Geeft anno 2004 commentaar op de officiële website van de Tour. Oud-renner Kim Andersen, tegenwoordig ploegleider bij CSC, was in de jaren tachtig lang geschorst wegens gebruik van verboden middelen. Draait weer vrolijk mee. Igor Gonzalez de Galdeano, vorig jaar geschorst, rijdt nu met rugnummer 114. Uithuilen, opnieuw beginnen en alleen wie zonder zonde is gooit met stenen. Soms is het wel een lieve wereld, dat wielrennen.