‘Ik geloof in verandering’

Wielrennen zonder doping, NOS-televisiecommentator en oud-renner Maarten Ducrot (50) denkt dat het kan. Hij vond er de term het nieuwe wielrennen voor uit. Geen gemakkelijk verhaal in 2008, het jaar waarin winnende coureurs als Stefan Schumacher, Bernard Kohl en Riccardo Riccò werden betrapt op het gebruik van cera, een variant van het verboden prestatiebevorderende middel epo. Toch is Ducrot hoopvol gestemd.
Ducrot gelooft in veranderen, hij heeft er zijn beroep van gemaakt. Na een studie sociale psychologie en psychologie van de organisatie, heeft hij nu zijn eigen adviesbedrijf.
Maarten Ducrot de wielrenner maakte van dichtbij de opkomst mee van epo. ‘In het begin van het epo-tijdperk was ik in de kracht van mijn leven, maar vergeleken met mijn collega’s kon ik er ineens niks meer van omdat ik het niet gebruikte. Ik heb een tijdlang rondgereden met mannen als Franco Chioccioli en Bjarne Riis. Ze waren van mijn niveau, maar in één keer ging Chioccioli in 1991 de Giro d’Italia winnen. Hij reed ineens alle dagen in de bergen voor mij uit. Ik denk: wat krijgen we nou? En ik bewonderde hem. Ik was naïef.’
‘In die tijd was het zo, als ik had geweten dat het epo was, weet ik niet wat ik gedaan zou hebben. Als er een arts was langsgekomen, zeg Ducrot, we hebben hier iets, het staat niet op de lijst, het is niet op te sporen en de Italianen hebben het allemaal, zou mijn enige vraag geweest zijn: is het gevaarlijk?’
Dat was in de jaren negentig. De tijden zijn veranderd, betoogt Ducrot. Bjarne Riis gaf vorig jaar toe dat hij epo gebruikte tijdens de Tour van 1996, die hij won. ‘Ik voel me opgelicht door Riis, want hij was mijn maatje en in een keer ging hij drie keer zo hard als ik. Ik ben gestopt met wielrennen om die reden.’
Desondanks ziet Ducrot in Riis één van de leiders die het huidige wielrennen uit de dopingcrisis kunnen trekken en de geloofwaardigheid van de sport kunnen terugbrengen. ‘Als je Riis nu bekritiseert om de dingen die hij in de jaren negentig gedaan heeft, laat je maatstaven van nu los op het gedrag van toen. Karel de Grote hakte de kop af van mensen die tegen de invoering van de leerplicht waren. Dat vinden we nu niet meer ethisch, maar het was destijds nodig om iets te bereiken.’
Professioneel leiderschap ontbreekt in het wielrennen, ziet Ducrot. Te vaak kruipen oud-coureurs van de ene dag op de andere achter het stuur van een ploegleiderswagen om de rol van manager te gaan vervullen. ‘Terwijl een beetje manager van een miljoenenbedrijf minstens tien jaar studie achter de rug heeft voordat hij leiding mag gaan geven.’
Riis, leider van de Deense ploeg Saxo Bank, voldoet volgens Ducrot wel aan professionele maatstaven. En hij heeft een zakelijk verbond met de Deense dopingvorser Rasmus Damsgaard gesloten. Damsgaard houdt de bloedwaarden van de renners in het oog om mogelijk dopinggebruik op te sporen. ‘Als het leiderschap van Riis zich uitbreidt naar meer ploegen, gaat het de goede kant op. Hij wil transparant zijn, laten zien wat zijn renners doen. Terwijl de meeste ploegleiders zichzelf nu schijnheilig vrijpleiten als een van hun renners betrapt wordt. Ze geloven niet in hun eigen coureurs. Ik ben daar zeer somber over.’
Somber en optimistisch tegelijkertijd, Ducrot combineert. Als commentator bij de Tour-etappes die dopingzondaar Riccò dit jaar won, stond hij in zijn hemd. In diezelfde Tour zag hij ook andere dingen. De Nederlandse renner Bram Tankink meende het toen hij zei dat hij Riccò graag een klap op zijn bek zou willen geven. Sebastian Lang wilde zijn betrapte ploeggenoot Stefan Schumacher vierendelen. Renners pikken het niet meer van elkaar, dopinggebruik. ‘De veranderingen zijn nog niet structureel. Je zou kunnen zeggen dat we aan de voet van de Alpe d’Huez zitten, met nog dertien kilometer bergop te gaan voordat we bij het nieuwe wielrennen zijn aanbeland. Het is nog een kasplantje. Maar er is nog iets dat me hoopvol stemt. Tourorganisator Christian Prudhomme sloot Astana dit jaar uit van deelname, omdat die ploeg de Tour in 2007 in diskrediet bracht met het dopinggeval van Alexandre Vinokourov. Prudhomme gebruikt zijn machtspositie om de Tour zuiver te laten zijn. Dat doet hij uit eigenbelang, maar hij gelooft er ook écht in.’

Reacties: info@elshout.nu