Later op de dag zouden we met zijn allen in twee bussen naar een nieuw wielermonument op een rotonde worden gereden. Burgemeester Constant Nuytens van Valkenburg onthulde het beeld, voorstellende een coureur. Hij deed dat samen met een mevrouw de deputé van de provincie Limburg. Het ging er beschaafd aan toe.
Mooi was het om de gedeputeerde mevrouw te zien worstelen met de woeste rotspartij die rondom het te onthullen beeld was opgetast. De burgemeester bood haar hoffelijk de helpende hand. Ze had trouwens nog een goeie, die mevrouw, toen ze over de keien klauterde: ,,Ik ben een steenbok. In de korte toespraken kregen de aanwezigen te horen dat het kunstwerk is gesponsord door een zeker metaalbewerkersbedrijf te Maastricht. Wie de kunstenaar was geweest, bleef ongezegd. Daarna ging het gezelschap verder naar de finish. De finish ligt vandaag op twee kilometer na de beklimming van de Cauberg. Bij de streep gingen alle mensen weer uit de bus en waren er wederom korte toespraken. Nergens viel daarin te beluisteren dat de boer voor wiens huis de streep is getrokken, dat die boer daar niet zo blij mee was. Geeft ook niks, het is alweer opgelost, inmiddels.
Na afloop mochten we allemaal weer terug naar het casino. Daar waren toen ook de warme soepen klaar. Cees Priem ging er kort iets vertellen. Het ging over de vip-arrangementen. Heel belangrijke mensen mogen vandaag helemaal vooraan zitten, vlakbij de finish, in loges. Priem, de vroegere wielrenner en ex-ploegleider, regelt dat allemaal in zijn huidige baan. Priem in de weer voor de deftige mensen, dat is wel een beetje gek, want zelf is Priem niet zo heel erg deftig, in principe. Toch was hij een beetje trots, toen hij vertelde dat Valkenburg een primeur heeft met die loges. Nog nooit eerder vertoond in de wielrennerij, zei ie. En het duurste arrangement kost vijfduizend euro, inclusief een heleboel.
Het is trouwens wel erg jammer dat de streep op die twee kilometer na de beklimming van de Cauberg terecht is gekomen, want nou wordt het vandaag toch weer gewoon een massasprint alsof de Alpe d’Huez van Nederland er helemaal niet ligt, maar daar ging het verder niet zo over, op die winterdag. Marketing, win/win, breedtesport, terugtredende overheid, dat waren zo de termen. En René Shumann liet zijn nieuwe single horen. Magic Ride, speciaal geschreven voor de Tour. Shumann en zijn muzikanten hadden het bijbehorende dansje nog niet helemaal onder de knie, want het was kort dag geweest met het componeren van het lied en met het bedenken van de beste passen, maar dat gaf natuurlijk helemaal niks.
Zo vloog de officiële presentatie voorbij. Een beetje veel gedoe wel, tamelijk chique, niet echt zo volks als de wielrennerij ooit is begonnen. Maar het mooiste komt nog. Vanmiddag, rond een uur of vijf.

Dominique Elshout