1. Hup allemaal

De Tour is nog niet begonnen en het is alweer alles Lance Armstrong wat de klok slaat. Nog één keer gaan we het meemaken, drie zomerse weken vol bewondering, verbaasd enthousiasme en ergernis, allemaal teweeggebracht door die ene Amerikaan. Eerst de ergernis maar even, het verbazen en bewonderen kan vanavond, zaterdag, alweer volop de ruimte krijgen als Lance erg hard trapt in de openingstijdrit van de Tour.

Wat er nu weer aan kritiek te spuien valt? te ergeren valt? Twee dingen tegelijk maar liefst, en met wielrennen hebben ze niet direct te maken. Wel met de gevoelige onderwerpen kanker en doping.

Eén. Het verhaal van Lance de oud-patiënt is bekend. Met kanker valt niet te spotten. Dat doe ik dus ook niet. Het lijkt er eerder op dat Lance dat zelf doet, tegenwoordig, in samenwerking met het kekke sportmerk Nike . Nike heeft een nieuwe kledinglijn, 10 2 geheten. Het betreft hier een datum, net zoiets als 9 11. Nine eleven is de Amerikaanse aanduiding van wat bij ons elf september heet. 10 2 is twee oktober. Twee oktober is de dag waarop bij Lance Armstrong teelbalkanker werd geconstateerd. En nu zijn er tegenwoordig Nike-truien , Nike-polo 's, Nike-schoenen en Nike-koerstruien te koop met daarop, soms in kleine cijfers, soms in erg grote, die datum. Het zal wel een kwestie van smaak zijn, maar volgens mij begint het wel erg te lijken op het uitventen van een levensbedreigende kwaal. Dat per verkocht artikel één dollar naar de kankerbestrijding gaat, is voor de rest wel prettig. De spullen zijn ook niet lelijk, laat dat maar aan Nike over, maar dan koop ik toch liever een Zeemannetje.

Twee, doping. Armstrong heeft uit eigen zak zestigduizend euro aan de grote wielerbond UCI geschonken voor de aanschaf van een apparaat waarmee rennersbloed goed getest kan worden. Een duur anti-doping-ding dus. De donatie wordt nu verkocht als een edel gebaar van de Texaan , maar het doet me erg denken aan het e-mailtje dat Armstrong vorig jaar aan dezelfde UCI stuurde. In dat berichtje wees hij fijn op wijdverbreid dopinggebruik in Spanje. Ook dat mailtje werd in de publiciteit gebracht als een daad van oprechte betrokkenheid bij de sport die Armstrong zo veel gebracht heeft. Da's best hoor , maar zou dit verhaaltje niet ook een andere kant hebben? Collega-renners aan de schandpaal nagelen, zelf de brave Hendrik uithangen, het is allemaal tactiek en niet zo sympathiek. Je zou er bijna cynisch van worden, maar dat lukt nooit zo best met dat gekke wielrennen. Zodra de wieltjes draaien is alles weer prachtig. Hup Lance ! Hup Luciano ! Hup allemaal.