Du pain, du vin, Ducrot

Het is natuurlijk erg verleidelijk en het scoort lekker, maar zal ik het doen? Ik denk toch van niet. Laat maar. Het is te gemakkelijk. Tv-commentatoren afzeiken in krantenstukjes, het hoeft niet meer dit jaar. Jan Raas persoonlijk heeft er al in voorzien deze Tour. Vorige week had columnist Raas het in het Algemeen Dagblad over Maarten Ducrot van de NOS. De kop boven zijn stukje was duidelijk: ‘Maarten Ducrot, een rare vogel.’ Het was niet zo’n aardig stukje.

Ducrot reed als beroepsrenner nog bij Raas in de ploeg, bij Kwantum. In 1985 won hij de Touretappe naar Epinal. Hij kan dus wel een beetje weten waar hij het over heeft als hij praat over wielrennen. Daar komt bij dat Ducrot een studie psychologie volgde. Hij let erg op de moraal van de renners. Ducrot kijkt voortdurend in het koppie. Dat deed hij ook toen hij in 1987 een dagboekje schreef over zijn eigen Tourbelevenissen. Lees mee: ,,Ik rijd het hele jaar al goed. Toch ben ik steeds niet mee omdat ik het juiste evenwicht tussen erin vliegen en afwachten niet kan vinden.’’

Dat is doordachte tekst. Jan Raas haakte er vorige week zonder het te weten op in met de zinnen: ,,Maarten was een renner die goed lag, maar je kon hem eigenlijk alleen maar inzetten om te werken voor de kopmannen. Hij kon maar beter niet meespringen met een groepje. Zodra Ducrot in een ontsnapping zat liep het bijna altijd verkeerd af omdat hij dan op een of andere manier te veel na ging denken, iets waardoor hij zeer weinig wedstrijden gewonnen heeft.’’

En zo brengt Raas ons allemaal rap bij de kern: denken en wielrennen, dat is geen soort van combinatie. Een renner die denkt is al te laat. Impulsief meespringen met de juiste ontsnapping, intuïtief het moment kiezen om zelf te demarreren, daar komen maar weinig gedachten bij kijken. Dat is opletten, aanvoelen, ervaring, wat geluk en heel veel durf. Precies die ingrediënten die ook een televisie-verslaggever tot een goeie maken.

Ducrot is zo ver nog niet in zijn nieuwe stiel. Hij moet nog wat meer oefenen en studeren, zoals hij zelf ook al aangaf op televisie. Als hij maar wel lekker blijft mijmeren en filosoferen en nieuwe inzichten zoeken. En als er naast hem maar iemand zit die feilloos de renners herkent en de tijdsverschillen in de gaten houdt, want dat is al een dagtaak op zich. Maarten zou een doortastend iemand naast zich moeten hebben die heel snel en goed kan kijken. Type Jan Raas.