Karsten Kroon begint opnieuw

Wielrenner Karsten Kroon (30) rijdt dit seizoen bij een nieuwe ploeg; het CSC van oud-Tourwinnaar Bjarne Riis. Bij Rabobank zat hij vorig jaar te vaak gevangen in de ploegtactiek. Hij moest zich wegcijferen voor de kopmannen Michael Boogerd, Erik Dekker en Oscar Freire, ook op momenten dat hij zelf sterk reed. De nieuwe omgeving doet Kroon goed. In Tirreno Adriatico reed hij zijn beste tijdrit ooit, in de Brabantse Pijl was alleen drievoudig wereldkampioen Oscar Freire sneller in de sprint dan hij en in de Ronde van Vlaanderen deed hij mee in de finale en werd hij achtste. Kroon heeft nu zijn zinnen nog gezet op de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. En bijna alles wat hij zegt, zegt hij lachend.

Het gaat wel lekker hé?
,,Ja. Ik verkeer in de vorm van mijn leven. Ik heb in de winter anders getraind, maar mijn goede rijden komt vooral door het psychologisch effect van een nieuwe ploeg. Ik sta nu niet meer met negatieve gedachten aan de start. Ik vertrek als kopman in de klassiekers die me liggen. Bij Rabobank was dat niet zo. Daar reed ik met de gedachte: ‘stel dat ik op kop kom, hoe zal het dan lopen?’ Nu is alles veel duidelijker. Ik moet winnen en de ploeg steunt me. Daardoor voel ik me bevrijd. Ik ben er heel gelukkig mee.’’

Kopman zijn, dat geeft extra druk. Stress!
,,Ja, maar deze stress wil ik zelf graag. Ik ben op ontdekkingsreis naar mijn eigen grenzen. Vorig jaar heb ik voor het eerst uitgesproken wat mijn ambities waren, maar bij Rabo was dat niet de bedoeling. Dat gaf een ander soort spanning. De druk die ik nu heb, heb ik mezelf opgelegd. Ik heb tegen Bjarne Riis gezegd: in de koersen waar ik er moet staan, zal ik er staan. Dat is mijn grootste prestatie tot nu toe.’’

Je hebt anders ook een Tour-etappe gewonnen, in 2002.
,,Die rit was heel belangrijk voor mijn carrière en voor mijn positie binnen de ploeg. Voor een deel dank ik er ook het vertrouwen aan dat Bjarne Riis me nu geeft. Ik ben vorig jaar bij Riis op bezoek geweest, in Lucca in Italië. Hij zei tegen mij: ‘jij gaat goed bergop rijden en goed tijdrijden.’ Ik dacht: ‘dat dacht ik niet’.’’

Maar in de Tirreno rijd je de beste tijdrit uit je loopbaan.
,,Ik heb enorm veel vooruitgang geboekt. Bij Rabobank had ik een geweldige positie op mijn tijdritfiets, maar kon ik mijn kracht niet kwijt. Nu heb ik een betere combinatie van kracht en snelheid gevonden. Ik train ook meer op de tijdritfiets, en de fiets zelf is beter. Onwaarschijnlijk wat een machine.’’

Michael Boogerd - die jou vorig jaar zag als een bedreiging waardoor het niet altijd boterde tussen jullie - zei voor de tijdrit in de Tirreno dat hij zijn schoen zou opeten als je bij de eerste twintig zou eindigen. Je werd zestiende. Heeft hij zijn woord gehouden?
,,Hij zegt van wel. Hij kreeg er buikpijn van. Ik heb hem nog een sms’je gestuurd; of ik ketchup voor hem mee moest nemen. De eerste keer dat we elkaar daarna tegenkwamen omhelsde hij me. Dat was een mooi moment.’’

Bij je nieuwe ploeg heb je een drinkwedstrijd gewonnen van Stuart  O’Grady. Daar werd nogal van opgekeken.
,,Ja, dat was een pijnlijk moment voor O’Grady. Maar ik ben later gediskwalificeerd omdat er nog een bodempje drank in een van mijn blikjes zat. O’Grady hoort ook te winnen want hij is de strafste van allemaal.’’

O’Grady is in Tirreno-Adriatico hard gevallen en heeft vijf ribben en een sleutelbeen gebroken. Heb je contact met hem?
,,Ja, veel. Na mijn tweede plaats in de Brabantse Pijl zei hij dat trots op me was.’’

Waarom deed je niet mee aan Parijs-Roubaix dit jaar?
,,Ik ben te licht om goed over de stenen te komen. Ik heb hem drie keer gereden, dat hoort bij de mooiste ervaringen uit mijn leven. Je rijdt door een troosteloos landschap met oude kolenmijnen, in de verte zie je de kasseistroken liggen, als uit het landschap uitgegraven weggetjes. Daar staan duizenden mensen aan de kant, met van die scheve vergroeide gezichten. En als je dan eindelijk, met blaren op je handen en na uren afzien, op de wielerbaan van Roubaix komt, is dat een heel emotioneel moment.’’

In de Amstel Goldrace reed je vorig jaar in kansrijke positie in een kopgroep met je toenmalige trainingsmaat Marc Lotz en twee anderen. Ze wilden niet doorfietsen, je mocht zelf ook niet van de ploegleiding en jullie werden ingelopen. Je bent daar behoorlijk chagrijnig van geweest.
,,Ik begreep het niet. Ik zei nog tegen Lotz: ‘Weet goed wat je doet, want deze kans komt nooit terug.’ Hij kon een podiumplaats pakken in zijn eigen streek, met de finish op de Cauberg waar zijn vader begraven ligt. Maar hij moest wachten op zijn kopman Bettini.’’

Marc Lotz is nu geschorst omdat hij het gebruik van epo heeft toegegeven. Heb je nog contact met hem?
,,Ja, en de dag na de Amstel Goldrace vorig jaar zijn we ook gewoon samen gaan trainen.’’

Je wordt binnenkort vader. Blij?
,,Mijn vriendin Anne is op 12 mei uitgerekend. Dan begint mijn nieuwe leven. Ik kijk er heel erg naar uit. Het was niet gepland, maar wel gewenst. Toen ik het hoorde, zat ik in de Ronde van Polen. Het was even enorm schrikken. Ik heb lang na moeten denken of ik het wel leuk vond, het is een apart gevoel. Gelukkig duurt een zwangerschap negen maanden, zodat je aan het idee kunt wennen. Nu vind ik het heel leuk. Ik houd erg van kinderen.’’

Hoe bereid je je voor op het vaderschap?
,,Nou, ik ben een keer mee geweest naar zwangerschapsgum. Dat is heel beangstigend, met tien zwangere vrouwen in een ruimte, die allemaal op je letten.’’

Je nam je hond, boxer Do, een keer mee naar een televisie-interview. Dat doe je toch niet?
,,Waarom niet? Ik probeer van Do een media-hond te maken. Ze is al in verschillende interviews beschreven.’’

Je schrijft columns voor het Dagblad van het Noorden en je hebt wel eens gezegd dat je een boek wilt gaan schrijven.
,,O ja, nou je het zegt, ik heb vanavond om tien uur een deadline voor een nieuwe column. En voor dat boek heb ik al een idee en een rode draad in mijn hoofd, maar ik weet niet of ik het kan, een boek schrijven. Voordat ik eraan begin, ga ik eerst een cursus volgen. Plannen genoeg.’’

Noem nog eens ander plan.
,,In een watertoren wonen. Watertorens staan altijd op een mooie plek, op het hoogste punt in de omgeving. En omdat de constructie altijd heel stevig is, kun je er gemakkelijk een verdieping op bouwen. Een droom is dan een glazen vloer waardoor je het water onder je kunt zien, met haaien erin. En een luikje waarmee je ongewenst bezoek in het water kunt laten vallen.’’

Je houdt van symmetrie, maar je gaat verhuizen naar een zeventiende-eeuws pand, ook in Rekem, België, waar je nu woont. Dat zal een weinig symmetrisch huis zijn.
,,Ja, er zitten allerlei hoeken en kronkels in, maar dan kun je het nog wel modern inrichten. Het gaat er niet oubollig uitzien, dat kan ik je wel vertellen.’’

Je hebt ook een stuk grond gekocht in Spanje. Waarom eigenlijk?
,,Vanwege het klimaat. De winterblues zitten bij ons een beetje in de familie. Ik heb daar niet zo veel last van omdat ik door mijn beroep nooit veel langer dan een week in het slechte weer zit, maar ik houd van de zon. En het leven in Spanje is veel relaxter. Ik stoor me aan manier waarop mensen hier met elkaar omgaan.’’

Waar stoor je je dan aan?
,,Het gehaaste, de agressie in het verkeer, voorkruipen in een winkel, roken waar het niet mag, dat soort dingen. Als iemand probeert voor te kruipen bij de bakker, en ik ben binnen, dan gaat dat echt niet door, al is hij twee meter breed en twee meter lang. In de winter heb ik in Spanje nog gevochten met een dronken Britse automobilist die een ongeluk had veroorzaakt en wilde doorrijden. Hij reed mij en mijn vriendin bijna dood. Ik heb hem bij zijn kladden gegrepen.’’

Waarom heb je eigenlijk zo de pest aan Italianen?
,,Vraag dat maar aan mijn ploegmaat Ivan Basso. Hij is zelf Italiaan, maar heeft ook een hekel aan sommige karaktertrekken van zijn landgenoten. Ivan zelf is rustig, hij doet normaal tegen je, voelt zich niet beter dan een ander. Als je dan iemand als Filippo Pozzato (de winnaar van Milaan – San Remo) ziet… Wat een verschrikkelijke eikel is dat, onwaarschijnlijk. Pozzato heeft een Ferrari en lacht Basso uit omdat die in een Skoda van de sponsor rijdt. Iemand voor lul zetten waar veel anderen bij zijn, dat vinden ze in Italië leuk.’’

Je bent geboren in het Drentse plaatsje Dalen. Kún je het ook goed, dalen?
,,Ik heb geen angst, maar ik ben in de afdaling een volger en niet iemand die het verschil maakt.’’

Vorig jaar was op tv te zien dat je op je handen kunt staan. Op hoeveel minuten staat je record?
,,Ik kan op mijn handen lópen. Moet ik het even doen? Ik ben Drents jeugdkampioen turnen geweest.’’

Op je website www.karstenkroon.com staat dat je een veelbelovend renner bent. Nog steeds veelbelovend?
,,Nee, de hele website gaat veranderen en dan kan die term ook meteen aangepast worden.’’
 

Uit Aktueel april 2006